Het Keizersbolwerk in Vlissingen is een vestingwerk uit 1548 dat in de Franse tijd werd uitgebreid waarbij het haar huidige vorm kreeg. Als zogenoemde 'Waterpoort' is het Keizersbolwerk de enige intacte stadspoort die nog rest in Vlissingen. Bovenop het Keizersbolwerk staat sinds 1894 het standbeeld van zeeheld Michiel de Ruyter.

Het Keizersbolwerk is gebouwd tijdens de regeerperiode van Keizer Karel V aan wie het haar naam dankt. De noordelijke en zuidelijke Nederlanden maakten destijds deel uit van het Spaanse rijk en halverwege de 16de eeuw dreigde er oorlog tussen de Spanjaarden enerzijds en de Engelsen en Fransen anderzijds. Besloten werd de Westerschelde te versterken en zo te beschermen tegen aanvallen vanuit zee. Maria van Hongarije, landvoogdes namens Keizer Karel, gaf opdracht tot de bouw van Fort Rammekens dat in 1547 werd voltooid en liet ook de haventoegang van Vlissingen versterken.

De bouw van het Keizersbolwerk werd in 1548 voltooid en is ontworpen door Donato de Boni di Pellezuoli; een Italiaans ingenieur in Spaanse dienst die ook Fort Rammekens ontwierp. Het bolwerk bestond destijds uit een soort rondeel dat was voorzien van een poort die toegang gaf tot de stad. Vanuit deze Waterpoort verliet Keizer Karel V op 15 september 1556 Nederlands grondgebied om zich voorgoed in Spanje te vestigen. Ook zijn zoon en opvolger Philips II vertrok enkele jaren later (1559) vanuit de Vlissingse Waterpoort naar Spanje.