9x kunst op straat in Zeeland

Geschreven door: Sonja Barentsen. Tekstschrijver, communicatie en vertaler SBText

Het Zeeuwse landschap is zo al mooi genoeg, natuurlijk. Daar hoef je geen kunst tegenaan te smijten om het nog meer te laten shinen. Maar het kán gelukkig wel. En dat gebeurt dan ook volop. Van streetart tot graffiti en van gigantische land-art tot gedichten op de muur. Zeeuwen maken de Zeeuwse monumenten, het land en de kust nog nét een tikje fraaier met kunst. Ik geef je wat mooie tips mee van kunstprojecten die mij zijn opgevallen en/of bijzonder weten te raken.

Gedichten aan de muur

Middelburg heeft iets statigs met al die grote monumentenpanden. Het is daarom niet een stad waar graffiti overal even goed tot zijn recht komt. De Zeeuwse hoofdstad geeft haar buitenkunst een wat chiquer randje mee met huizenhoge poëzie aan de muren. Gedichten van Juul Kortekaas, Hans Warren, Johanna Kruit en vele anderen sieren de muren. Doordat ik in Middelburg centrum woon, zie ik sommige gedichten vrijwel dagelijks, maar soms valt me toch ineens weer een regel op en blijf ik gewoon even stilstaan. Mooi toch, hoe die dingen je toch weer steeds op een andere manier weten te raken.

Steegje met tekst op de muur in Middelburg

Jip en Janneke-tunnel

Mijn liefde voor goede, vlot geschreven (en mooi geïllustreerde) boeken begon bij Dick Bruna en groeide snel door naar het veel volwassenere genre van Annie M.G. Schmidt. Ik ben ook groot fan de tekeningen van Fiep Westendorp die veel van haar werk illustreerde. Schmidt wordt in haar geboorteplaats Kapelle onder andere geëerd met een borstbeeld op het kerkplein, maar ik heb meer met de Jip- en Janneke-tunnel in dezelfde plaats. Die tunnel loopt onder het spoor en is versierd met allerlei tekeningen uit de boeken. Je ziet Pluk van de Petteflet en natuurlijk ook Jip en Janneke. Ook een leuke plek voor de kinderen dus. Het is haast onmogelijk om zonder een glimlach op je gezicht door deze tunnel te lopen. En je krijg gelijk zin om de boeken weer te herlezen. Waar ik ook gewoon blij van word, is hoe goed de plek is gekozen. Gewoon een alledaagse tunnel waar je elke dag doorheen loopt wanneer je (misschien niet in een al te best humeur) naar je werk of je school gaat. Daar kun je wel wat vrolijkheid gebruiken.

Koning van de streetart: Johnny Beerens

Zeeland heeft heel veel te gekke graffiti-artiesten, maar er is wat mij betreft maar één koning van de streetart. Dat is die baas van een Johnny Beerens. Wat een epische afbeeldingen maakt die man. En dan ook nog eens immens groot en zo geschilderd dat ze soms bijna té realistisch zijn. De watertoren van Oostburg is mijn favoriet. Het is toch elke keer weer even schrikken wanneer je die waterdruppels daar uit de muur ziet komen. Maar de silo’s die hij bij Breskens heeft geschilderd zijn ook geweldig mooi!

Kunst Picknicken Walcheren

Van fietsen door het Walcherse landschap word je natuurlijk sowieso al blij, maar als je dan onderweg ook nog op een mooie plek kunt stoppen om lekker te picknicken dan is het feest wel helemaal compleet, toch? Nee dus: het kan nog nét een tandje leuker. Op verschillende plekken op Walcheren zijn er Ku(n)stpicknickplekken gemaakt. Ze zijn allemaal heel origineel, vrolijk gekleurd en voorzien van handige zitjes. Je kunt je broodjes en salades bijvoorbeeld nuttigen bij een zeilboot, onder de palmbomen en naast de koeien. Er zijn verschillende fietsroutes langs de picknickplekken. Ze staan samen op één handige routekaart.

Mural Goes

Streetart is soms hartstikke illegaal, maar Goes heeft in 2015 zelf graffiti naar de stad gehaald. Ze nodigden een grote groep internationale kunstenaars uit om gevels te beschilderen in het kader van Mural Goes. Het zijn flinke schilderingen die soms de complete zijkant van een flatgebouw beslaan. Het geeft kleur aan de wijken van Goes die dat het meest kunnen gebruiken (zo’n flatgebouw ziet er anders toch maar een beetje saai uit). Het project blijft in beweging. Een deel van de muren die oorspronkelijk beschilderd waren, is er inmiddels niet meer, maar er blijven nieuwe gevels bij komen. Wil je verrassende kunst zien op het randje van streetart en graffiti, dan is Goes je stad: helemaal versierd met gigantische ganzen, reigers, portretten, poezen en meer.

Overal kunst in Vlissingen

In Vlissingen weet je soms van gekkigheid niet meer waar je kijken moet. Overal is er kunst in de openbare ruimte. Vlissingen vormt de thuisbasis voor heel veel graffiti artiesten en overal zie je je hun werk. Een groots legaal werk zie je op de zijkant van de bioscoop en bij de nabijgelegen supermarkt. In het centrum van Vlissingen valt verder echt op dat er ontzettend veel beelden staan. Klassieke beelden die zeehelden en dichters eren, maar ook allerlei modern en bijzonder kleurrijk werk. Zelf vind ik het kunstproject in de buurt van de Bloemenlaan helemaal mooi. Daar hebben de buurtbewoners zelf vernieuwende lichtkunst uitgekozen. Op de in het oog springende Arsenaaltoren staat een prachtig rond gedicht en als je even zoekt, vind je ook een heel mooi gedicht op de glooiing onder de boulevard. Echt, in Vlissingen struikel je bij elke stap wel over een kunstwerk. Niet normaal! En dan is er nog mijn favo kunstobject: het windorgel. Hoe Zeeuws wil je je kunst hebben? Het is hier nooit windstil en dat betekent dat er altijd muziek te horen is op de kop van de boulevard tussen het Badstrand en het Nollestrand.

Reuzenmosselen

Als je nog eens een kunstcriticus over zijn of haar kookwater wil krijgen, moet je beginnen over hoe mooi je de mosselstandbeelden bij Bruinisse of Philippine vindt. Ik geef toe: het zit op het randje van wat cultureel verantwoord is, maar tegelijk: hele volksstammen gaan ermee op de foto en het ziet er gewoon super lollig uit. In de VS en Australië kom je dit soort dingen ook vaak tegen: reusachtige kreeften, pompoenen of andere dingen. Als je een product hebt waar je trots op bent, dan mag je dat wat mij betreft ook heel dik en vet in de etalage zetten. Dat is dan niet subtiel misschien, maar wel hartstikke vermakelijk en fotogeniek.

Polder peil - Land art Wilhelminapolder

Een groot deel van Zeeland bestaat uit polders. Het kunstproject Polder Peil is een ode aan dit zo kenmerkende, maar ook soms wel een beetje ondergewaardeerde onderdeel van het Zeeuwse landschap. Door het werk van Michael Beutler kijk je op een totaal nieuwe manier naar iets wat anders misschien vrij alledaags zou zijn. Op negen verschillende plekken in de Wilhelminapolder plaatste hij sculpturen van twee bollen boven op elkaar. De sculpturen komen allemaal even hoog uit. Maar doordat ze op verschillende plekken (en dus verschillende hoogtes) staan, zijn sommige van die bollen heel groot en zijn sommige bollen bijna helemaal afgetopt tot er nauwelijks nog een stukje beton over is. Je ziet dus niet alleen mega grote sculpturen, je wordt aan het denken gezet over hoe knap het is dat mensen helemaal zelf dit land hebben gecreëerd, inclusief dijken, watergangen, landbouwgrond en hoogteverschillen. Van dat idee alleen al word ik vrolijk. Dat een kunstenaar dat helemaal zo uit heeft gedacht en vervolgens uitgevoerd. Van door deze polders wandelen met altijd zo’n hele of halve bol in het vizier word ik trouwens nóg vrolijker!

Beelden op de Scheldeboulevard

De Terneuzense buitenkunst concentreert zich op de Scheldeboulevard. Daar staan het hele jaar door sowieso veel beelden, maar in de zomermaanden komen er altijd veel tijdelijke beelden bij tijdens de buitenexpositie Beelden op de Scheldeboulevard. Dat ik dit zo’n mooie kunstplek vind, zit hem volgens mij in de gouden combinatie van locatie en medium. Die beelden komen extra mooi tot hun recht terwijl je de zilte Westerscheldelucht inademt. En het opvallendste beeld (Versalius – een menselijke figuur met een grote mantel) maakt op mij op de een of andere manier altijd meer indruk als het lekker stormt en de wind je om de oren slaat.

Vesalius kunstwerk beeld langs de dijk in Terneuzen

Meer blogs

Wil je meer blogs lezen? Neem eens een kijkje op onze blogpagina!

Wat te doen

Ontdekken

Plan je bezoek

Leven in Zeeland

Werken in Zeeland

Studeren in Zeeland